Taxidevoume Mazi
Το ταξίδι στην Ισλανδία είναι ένα όνειρο ζωής, ωστόσο το κόστος εμποδίζει πολλούς από το να το πραγματοποιήσουν. Η Στεφανία (@stefi_rak) μας περιγράφει το πως κατάφερε να ταξιδέψει, όσο το δυνατόν οικονομικότερα.
«Το ταξίδι στην Ισλανδία είναι ένα ταξίδι που είχα στο μυαλό μου για πολλά χρόνια αλλά δεν το είχα πραγματοποιήσει λόγω κόστους. Εντελώς απροσδόκητα φέτος το έβαλα κάτω και τελικά κατάφερα να το φέρω στα μέτρα μου.»
«Το μεγαλύτερο μου δίλημμα ήτανε να μπορέσω να αποφασίσω ποια εποχή να πάω. Λίγο κάπως είχα αποκλείσει το χειμώνα λόγω του ότι δεν ήθελα να τα δω όλα άσπρα και χιονισμένα, αλλά ήθελα να φωτογραφίσω την πανέμορφη φύση της και τα χρώματα της. Οπότε μου έμεναν οι μήνες Μάιο με Οκτώβριο με τη σκέψη ότι θα θυσιάσω το βόρειο σέλας στο βωμό της παρθένας ομορφιάς του νησιού. Τα τελευταία όμως χρόνια επειδή ο τουρισμός έχει ανέβει πάρα πολύ, οι μήνες μεταξύ Ιουνίου με Αυγούστου είναι απαγορευτικοί εάν θέλεις να κάνεις το ταξίδι σχετικά οικονομικά.
Οπότε τελικά πήγα μέσα Σεπτέμβρη “θυσιάζοντας” το να δω τα puffins, αυτά τα πανέμορφα πτηνά που μέχρι τέλη Αυγούστου θα τα βρεις σε όλες τις απόκρημνες πλαγιές, αλλά ευτυχώς όχι θυσιάζοντας το βόρειο σέλας. Γιατί, spoiler alert, το είδα και ήταν μαγικό. Για την ακρίβεια το είδα από το αεροπλάνο την πρώτη κιόλας μέρα και το είδα και τις 2 τελευταίες μέρες της 7ημερης παραμονής μου εκεί.»
Πώς ήταν η εμπειρία του ταξιδιού;
«Τι να πει κανείς γι αυτό ο ταξίδι. Η χώρα της φωτιάς και του πάγου. Η χώρα με τους εκατοντάδες καταρράκτες. Η πρώτη χώρα από τις 27 που έχω επισκεφτεί, που με έκανε να πω, πριν καν φύγω, ότι θα ξανάρθω!
Είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να μοιράζεται. Δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να ταξιδέψω εντελώς μόνη γιατί με γεμίζει η καλή παρέα και θέλω τα ευτράπελα που αναπόφευκτα θα συμβούν να είναι κάποιος εκεί να τα μοιραστούμε και να γελάσουμε και να τα αναπαράγουμε.
Για μένα το ταξίδι σε δένει με τον τόπο αλλά σε δένει και με τον άνθρωπο που το πραγματοποιείς. Οι κοινές αναμνήσεις είναι ένας δεσμός που μένει αναλλοίωτος στο χρόνο.»
Μέρη που αξίζει να επισκεφτείτε
Πήρα το παρεάκι μου και φύγαμε για τον γύρο της Ισλανδίας με αφετηρία το Keflavik και πηγαίνοντας δεξιόστροφα.
Πρώτη στάση για ύπνο το Husavik. Το μαγευτικό ψαροχώρι και το κυνήγι φαλαινών.
Δεύτερη στάση στο ανατολικό Egilsstadir. Μέχρι να φτάσεις εκεί περνάς από ηφαίστεια, δρόμους ξεραμένης λάβας αιώνων καθώς και το μαγευτικό φαράγγι Studlagil.
Τις επόμενες μέρες έχοντας πια φτάσει στα νότια του νησιού, περιπλανήθηκα στο-όπως κ να το κάνεις- πιο μαγικό κομμάτι της χώρας. Στον παγετώνα. Στο μεγαλύτερο παγετώνα της Ευρώπης. Που ξαφνικά παίρνεις μια στροφή και βλέπεις μπροστά σου παγόβουνα. ΠΑΓΟΒΟΥΝΑ!! Που κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο στη λιμνη Jokulsarlon και δεκάδες φώκιες κολυμπάνε γύρω από αυτά.
Στη περιβόητη diamond beach, αναμενόμενο, δεν είχε «diamonds» λόγω των θερμοκρασιών του καλοκαιριού, αλλά αν περιπλανηθείς με τα πόδια γύρω από τη λίμνη, εκεί σίγουρα έχουν ξεβραστεί αρκετά «διαμαντάκια».
Δεν ξέρεις τι σημαίνει αέρας αν δεν έχεις πάει στην Ισλανδια. Η εκδρομή που είχαμε κλείσει στη λίμνη με καραβάκι ακυρώθηκε λόγω αέρα. Όπως επίσης και όλες οι εκδρομές στον παγετώνα για trekking και hiking.
Συμπέρασμα: Πάντα να είσαι προετοιμασμένος ότι το πρόγραμμα σε τόσο στενά χρονικά περιθώρια, είναι πολύ πιθανό να μη βγει. Με τον καιρό άλλωστε δεν μπορούμε να τα βάλουμε.
Τις τελευταίες 3 μέρες η διαμονή ήταν κοντά στην πρωτεύουσα του Ρέικιαβικ. Εννοείται το πάθος μου για τα ηφαίστεια με οδήγησε στην τελευταία, προ ημερών κιόλας, ηφαιστειακή έκρηξη στην περιοχή του Grindavik όπου με βατή πεζοπορία του 10λεπτου μπορείς να δεις τα ποτάμια ξερής λάβας. Από πού κύλησαν και που σταμάτησαν. Αν με ρωτάτε, είναι ότι πιο όμορφο και εντυπωσιακό έχω δει στη ζωή μου μέχρι στιγμής. Άρα περιττό να πω και οτι το κατατάσσω στο νούμερο ένα highlight του ταξιδιού.
Οι τελευταίες 2 μέρες επεφύλασσαν μαγικό, έντονο, χρωματιστό βόρειο σέλας που ούτε είχα ονειρευτεί ότι θα έβλεπα. Ξέφρενος χορός πάνω από τα κεφάλια μας, ορατό με γυμνό μάτι και χάζεμα με τις ώρες παρά το τσουχτερό κρύο που επικρατούσε κυρίως λόγω του αέρα.
Στο Ρέικιαβικ αφιερώθηκε όλη η τελευταία μέρα, καθώς η πτήση επιστροφής ήταν αργά το βράδυ. Δεν ήταν σκοπός του ταξιδιού η πρωτεύουσα καθώς οι στόχοι ήταν άλλοι. Παρόλα αυτά η εντύπωση μου ήταν αρκετά θετική. Ζωντανή, χρωματιστή, multicultural πόλη!
Οικονομικά και πρακτικά Tips για Ισλανδία
Tip 1
Αφορά κύριως τους Βόρειοελλαδίτες. Τσεκάρετε πτήσεις μέσω Σόφια Βουλγαρίας. Εμείς βρήκαμε μέσω των αυστριακών αερογραμμών αρκετά οικονομική πτήση και χωρίς μεγάλη ενδιάμεση αναμονή (Σόφια Βιέννη, Βιέννη Ρέικιαβικ). Βρήκαμε και μέσω Ηνωμένου Βασιλείου αλλά ήταν πραγματικά μεγάλη ταλαιπωρία οι ώρες.
Tip 2
Νοίκιασε αμαξάκι με φούλ ασφάλεια. Καθώς λόγω αέρα -και δεν κάνω πλάκα- φεύγουν πόρτες και δημιουργούνται αμμοθύελλες με αποτέλεσμα να βρεθείτε να πληρώνετε για όλα τα πετραδάκια που θα σκάσουν πάνω σας.
Tip 3
Ισλανδία χωρίς σπα από τις καυτές πηγές που κάνουν όλη τη χώρα να βράζει, ε δεν είναι Ισλανδία. Μπορείτε να πάτε να δείτε το διάσημο blue lagoon και να πιείτε ένα καφέ με τη θέα μπροστά σας, όντως αξίζει, είναι σε πολύ ωραία ηφαιστειακή περιοχή, αλλά εγώ προσωπικά βρήκα ένα εξίσου όμορφο και value for money (στη μισή τιμή) spa, το Geosea. Βρίσκεται στο Husavik στα βόρεια του νησιού με θέα τον ατλαντικό ωκεανό και με λίγη τύχη μπορείτε να εντοπίσετε και φάλαινες από εκεί.
Tip 4
Μιας και είπα Husavik και φάλαινες. Υπάρχουν εκδρομές για να τις εντοπίσεις με 2 τρόπους. Με μεγάλο ξύλινο πλοιάριο (που όμως λόγω της καθόλου ήρεμης θάλασσας έχω διαβάσει για άπειρα περιστατικά ναυτίας που στο τέλος δεν απολαμβάνεις τη διαδρομή) και με κάποια χρήματα παραπάνω μπαίνεις σε 10θέσιο σκάφος (RIB boat) που θεωρώ ότι αξίζει περισσότερο καθώς έχει μεγαλύτερη ευελιξία στο να κινηθεί γύρω από τη φάλαινα με αποτέλεσμα να τη δεις ακριβώς δίπλα σου την επόμενη φορά που θα βγει να πάρει τον αέρα της. Επίσης έχει και μια δόση αδρεναλίνης αυτή η επιλογή, ειδικά αν έχει κυματάκια.
Tip 5
Aποφύγετε τα ice caves τους καλοκαιρινούς μήνες. Λίγες μέρες (τέλη Αυγούστου) πριν την άφιξη μου στο νησί, είχε καταρρεύσει μια παγωμένη σπηλιά με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός τουρίστα. Ήταν ο λόγος που αποφάσισα να μην πραγματοποιήσω αυτήν την πεζοπορία. Διαβάζοντας μάλιστα ένα άρθρο σε μια Ισλανδική εφημερίδα την τελευταία μέρα μου εκεί, του ανθρώπου που ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε να οργανώνει τέτοιες εκδρομές πριν πολλά χρόνια, έλεγε ότι δεν τηρούνται τα πρωτόκολλα από τις ομάδες που παίρνουν την ευθύνη να το κάνουν με τόσο υψηλές θερμοκρασίες και ότι είναι πάρα πολύ επικίνδυνο μετά τον Απρίλιο να γίνονται αυτές οι διαδρομές. Αλλά στο βωμό του χρήματος…
Tip 6
Μείνετε σε guesthouses. Αν θέλετε αυτό το ταξίδι να βγει πιο οικονομικό ή λύση είναι τα καταλύματα τύπου hostel. Και λέω τύπου, διότι έχουν μεν κοινόχρηστο μπάνιο, αλλά το μοιράζεσαι μόνο με 2-3 δωμάτια (δίκλινα/τρίκλινα). Θα βρεις μέχρι κ ηλικιωμένα ζευγάρια να μένουν σε τέτοια μέρη. Και φυσικά χρησιμοποίησε την κοινόχρηστη κουζίνα, καθώς το φαγητό έξω είναι πανάκριβο. Οπότε σούπερ μάρκετ, μακαρονάκια και σπίτι!
Tip 7
Eνώ στο βόρειο τμήμα της Ισλανδίας η τουριστική κατάσταση είναι χαλαρή, στο νότιο ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι πολλοί αυτοί που έρχονται για να κάνουν μόνο εκείνο το κομμάτι. Οπότε σε οτιδήποτε θέλετε να πάτε και να πετύχετε φωτογραφίες χωρίς κόσμο πρέπει να πάτε αρκετά πρωί. Στο Solheimasandur Plane Wreck στα διάσημα συντρίμμια ενός αεροπλάνου στη μέση του πουθενά μιας παραλίας, πήγαμε 10 το πρωί (προϋποθέτει 45λεπτα περπάτημα) και πάλι είχε 6-7 άτομα. Μέχρι να φύγουμε είχε γεμίσει το αξιοθέατο κόσμο και ήταν πολύ δύσκολο να βγάλεις φωτογραφίες.
Τip 8
Καλό είναι να νοικιάσετε ένα τζιπάκι 4×4. Απαγορεύεται να μπαίνεις σε χωματόδρομους με συμβατικό αυτοκίνητο και αν πάθεις ζημιά προφανώς δεν στο καλύπτει η ασφάλεια. Άλλος ένας λόγος είναι ότι και χωματόδρομο να μην χρησιμοποιήσετε, ο αέρας είναι πολλές φορές τόσο δυνατός, που ένα μικρό και ελαφρύ αμάξι, θα δυσκολευτείτε αρκετά.
