Η Κέρκυρα ξεχωρίζει για την ομορφιά και την ενέτικη ατμόσφαιρά της. Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή για το νησί της Κέρκυρας και οι εορτασμοί είναι λαμπροί και δημοφιλείς σε όλη την Ελλάδα και αποτελούν ένα λόγο παραπάνω για να επισκεφτείς το νησί την άνοιξη. Χιλιάδες επισκέπτες φτάνουν στην Κέρκυρα κάθε Πάσχα για να δουν από κοντά τα ξεχωριστά πασχαλινά έθιμα και να πάρουν μέρος στις θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά η ορθόδοξη χριστιανική πίστη με την καθολική κοινότητα, ο επιβλητικός Άγιος Σπυρίδωνας, η ενετική επίδραση, η μουσική των φιλαρμονικών, οι χορωδίες και η ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα. Θα βιώσετε το Πάσχα με θρησκευτική λαμπρότητα και κατάνυξη και θα παρακολουθήσετε πλήθος λιτανειών, επιτάφιων, εκδηλώσεων και τελετών, οι οποίες ξεκινούν από το Σάββατο του Λαζάρου και τελειώνουν την Τρίτη του Πάσχα με τα «μπάσματα» του Αγίου Σπυρίδωνα.
Κυριακή των Βαΐων:
Την Κυριακή των Βαΐων στην Κέρκυρα την αποκαλούν «Κυριακή των Βαγιώνε». Κάθε χρόνο στις 11.00 το πρωί πραγματοποιείται λιτανεία του Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από την επιδημία της πανώλης το 1630. Σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκευτική παράδοση, την ημέρα των Βαΐων του 1630, ύστερα από θαυματουργή επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνα, το νησί σώθηκε από τη θανατηφόρα λοιμική νόσο. Έτσι από τότε, οι Κερκυραίοι, αποδίδοντας τη διάσωση του νησιού σε θαύμα του Αγίου, πραγματοποιούν κάθε χρόνο, μεγάλη λιτανεία προς τιμήν του. Πρόκειται για την πιο μεγάλη σε διαδρομή λιτανεία του Αγίου. Το Σκήνωμα περιφέρεται κατά μήκος των παλαιών Ενετικών τειχών της πόλης κάνοντας αρκετές στάσεις για δεήσεις και παρακλήσεις. Στη λιτανεία συμμετέχουν και οι 18 Φιλαρμονικές της Κέρκυρας και παρελαύνουν μετά το πέρας της λιτανείας στην Παλιά Πόλη του νησιού παίζοντας χαρούμενα εμβατήρια.
Μεγάλη Πέμπτη:
Τη Μ. Πέμπτη στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό «Duomo», γίνεται αναπαράσταση της νίψεως των ποδιών των Αποστόλων από τον Ιησού. Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των 12 μαθητών του. Η αναβίωση αυτή ονομάζεται «Τελετή του Νιπτήρα» και αναπαρίσταται από τον Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών, ο οποίος πλένει τα πόδια 12 πιστών. Κατά την ακολουθία των Αγίων Παθών, σε χωριά του νησιού αναβιώνει το έθιμο του πλεξίματος του «γαϊτανιού». Το έθιμο διαδραματίζεται μέσα στο χώρο της εκκλησίας. Οι γυναίκες πλέκουν με κροσσοβέλονο το γαϊτάνι, το οποίο είναι ένα πλεγμένο κορδόνι από μεταξωτές κλωστές. Το πλέξιμο γίνεται κάθε φορά που απαγγέλλεται το Ευαγγέλιο.
Μεγάλη Παρασκευή:
Τη Μ. Παρασκευή από τις 2 το μεσημέρι ξεκινά η περιφορά των επιταφίων στα καντούνια και τις πλατείες της πόλης και διαρκεί μέχρι τις 10 το βράδυ όπου θα ξεκινήσει η περιφορά του Επιταφίου της Μητροπόλεως. Οι επιτάφιοι είναι 33, όσα και τα χρόνια του Χριστού. Κάθε Επιτάφιος συνοδεύεται από χορωδία, Φιλαρμονική, μεγάλα κεριά «τόρτσες», μανουάλια και πανύψηλα λάβαρα και φλάμπουρα «σκόλες». Συνοδεύονται επίσης από σχολεία, προσκόπους, οδηγούς και Ερυθροσταυρίτισσες. Τον Επιτάφιο της Μητροπόλεως συνοδεύει ο Ιερός Κλήρος και οι Αρχές του τόπου, όλες οι Φιλαρμονικές Εταιρείες της Κέρκυρας, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια, χορωδίες και χιλιάδες επισκέπτες του νησιού και ντόπιοι.
Μεγάλο Σάββατο:
Νωρίς το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στις 6.00πμ, στον Ιερό Ναό της Παναγίας των Ξένων, αναβιώνει το έθιμο του σεισμού που προκαλείται με θόρυβο και κούνημα όλων των εικόνων και καντηλιών του ναού. Οι πιστοί χτυπούν τα στασίδια προκειμένου να προκαλέσουν τεχνητό σεισμό και να αναπαραστήσουν το σεισμό που ακολούθησε την Ανάσταση του Ιησού, σύμφωνα με την Αγία Γραφή.
Στις 11 το πρωί, με το σήμα της πρώτης Ανάστασης και όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει το «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν», οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης χτυπούν χαρμόσυνα και οι κάτοικοι από τα μπαλκόνια τους ή τα παράθυρά τους ρίχνουν τους μπότηδες. Οι μπότηδες είναι πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, δεμένα με κόκκινες κορδέλες . Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα είναι στολισμένα με ένα κόκκινο πανί. Είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται μόνο στην Κέρκυρα και που έχει ρίζες από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού. Οι Βενετοί τότε καθολικοί έσπαγαν τις παλιές στάμνες την Πρωτοχρονιά, ως «φόρο» στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει καινούργια αγαθά στο σπιτικό τους. Οι ορθόδοξοι Κερκυραίοι, υιοθέτησαν το έθιμο και το μετέφεραν χρονικά στο Πάσχα, που οι Ενετοί τους επέτρεπαν να γιορτάσουν μόνο το μεσημέρι. Το σπάσιμο των κανατιών συμβολίζει την απομάκρυνση της κακοτυχίας, για αυτό μέχρι και σήμερα τα κομμάτια από τους σπασμένους «μπότηδες» τα παίρνουν στο σπίτι τους οι Κερκυραίοι αλλά και πολλοί επισκέπτες του νησιού, προκειμένου να τους φέρουν καλοτυχία και ευμάρεια. Και αυτό το έθιμο συνοδεύεται από τις φιλαρμονικές του τόπου.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, η ακολουθία της Ανάστασης μεταφέρεται στο πάλκο της Πάνω Πλατείας Σπιανάδα. Εκεί τελείται η Ανάσταση και ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη», με τις τρεις Φιλαρμονικές της πόλεως να παίζουν το εμβατήριο «Έρχονται οι Γραικοί», τον ύμνο της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα. Ακολουθούν τυμπανοκρουσίες, βεγγαλικά και πυροτεχνήματα.
