Χιλιοτραγουδισμένο, γεμάτο από θρύλους και ιστορία, το Γεφύρι της Άρτας στέκεται αγέρωχα πάνω από τον ποταμό Άραχθο για περίπου τέσσερις αιώνες. Το δημοφιλές γεφύρι αποτελεί ορόσημο της πόλης και είναι το πιο ξακουστό σε όλη την Ελλάδα λόγω του θρύλου που υπάρχει πίσω από την κατασκευή του.
Το γεφύρι και η ιστορία του:
Το πέτρινο γεφύρι της Άρτας έχει μήκος 142 μέτρα και αποτελείται από τέσσερις μεγάλες καμάρες και τρεις μικρότερες που θυμίζουν τοιχοποιία ελληνιστικών μεγάρων. Η σημερινή του όψη είναι η κατάληξη πολλών κατά καιρούς συμπληρώσεων και ανακατασκευών του αρχικού κτίσματος.
Η ιστορία του γεφυριού ξεκινάει από τα προχριστιανικά χρόνια όταν οι κάτοικοι της Άρτας έπρεπε να διασχίζουν τον δρόμο της Αμβρακίας (έτσι λεγόταν η Άρτα επί βασιλέως Πύρρου Α΄). Αργότερα, η περιοχή άρχισε να ακμάζει και η ανακαίνιση του γεφυριού ήταν απαραίτητη. Την ανέγερσή του την οφείλει στον παντοπώλη Ιωάννη Θιακογιάννη ή Γυφτοφάγο, ο οποίος έχοντας εμπορικές δραστηριότητες έδειξε ενδιαφέρον για τη διάβαση του Αράχθου ποταμού από τα μουλάρια με τα φορτία του. Το 1881 απελευθερώθηκε με συμφωνία η Άρτα και το γεφύρι αποτέλεσε το φυσικό σύνορο της ελεύθερης με την τουρκοκρατημένη Ελλάδα. Τέλος, το 1944 και φεύγοντας οι Ναζί από την πόλη της Άρτας, διέταξαν να ανατιναχθεί το πέτρινο γεφύρι. Όμως, ο Γερμανός βομβιστής δεν υπάκουσε στη διαταγή και το γεφύρι σώθηκε.
Το γεφύρι της Άρτας και ο διάσημος θρύλος του:
Το γεφύρι της Άρτας είναι ξακουστό για τον θρύλο του πρωτομάστορα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Βαλκανική και άλλες χώρες. Κατά το δημοτικό τραγούδι που ανήκει στα άσματα του ακριτικού κύκλου, 1300 κτίστες, 60 μαθητές, 45 μάστοροι και ο Αρχιμάστορας, προσπαθούσαν να χτίσουν τη γέφυρα της οποίας τα θεμέλια κάθε πρωί ήταν κατεστραμμένα.
Τελικά, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ένα πτηνό με ανθρώπινη φωνή γνωστοποίησε πως για να στεριώσει η γέφυρα απαιτείται η ανθρωποθυσία της συζύγου του Πρωτομάστορα. Το οποίο και έγινε με κατάρες που καταλήγουν σε ευχές. Σήμερα, στην καθομιλουμένη η φράση: «Το γιοφύρι της Άρτας» χρησιμοποιείται για έργα τα οποία αργούν πολύ να τελειώσουν.
